قانون شرطی سازی ذهن
قانون شرطی سازی ذهن یکی از مشکلات دانش آموزان و کنکوری ها است که باعث میشه ترازشون رشد نکنه با اینکه ساعت مطالعه بالایی دارند. مخصوصا در درس هایی تحلیلی مثل ریاضی، فیزیک یا حتی مسائل شیمی اصلا پیشرفت نمیکنند. با ما در این مقاله همراه باشید تا این مشکل رو با هم حل کنیم.
این قانون در ذهن چطوری شکل میگیره؟
خیلی از دانش آموزان با اینکه در طول روز درس میخونند و تست های زیادی هم میزنند ولی متاسفانه رشد تراز و پیشرفتی توی خودشون نمیبینند. اگر به این مشکلات برخوردی تاحالا شده از خودت بپرسی که من وقتی دارم تست یا سوال حل میکنم آیا توی حل آن خلاقیتی از خودم به خرج میدم؟ یا فقط این که فقط فرمول رو حفظ کردم و انتظار دارم با دونستن همون فرمول بتونم همه تست هارو حل کنم؟ آیا وقتی دارم تست میزنم و راه حل رو بلد نیستم، به جای این که درسنامه، کتاب یا هرچیزی که مربوط به اون درس هست رو زیر و رو کنم، سریع رفتم سراغ پاسخنامه و اول حل رو دیدم و ادامه رو خودم پیش بردم؟
مشکل دقیقا از همین رفتارای شما منشا میگیره. خیلی از دانش آموزان مسائل و جواباشون رو حفظ میکنند.یا وقتی تستی رو قصد دارند حل کنند، از پاسخنامه اول جواب رو نگاه میکنند، بعد هم خیالشون راحته هست که من خودم فرمول رو نوشتم و جای گذاری کردم جواب هم درست به دست اومد. پس من برای این مبحث ۵۰ یا ۶۰ تا تست حل کردم. پس چی میشه که سر جلسه نمیتونم درست جواب بدم؟
همینجاست که شرطی سازی ذهن صورت گرفته. تو خلاقیت ذهنت رو ازش گرفتی چون به ذهنت آموزش دادی که همیشه باید اول پاسخنامه و فرمول هارو یه نگاه بندازی.
وقتی سر جلسه پاسخنامه ای وجود نداره ذهنت هم نمیتونه خلاقیتی برای حل به خرج بده.
راه حل چیه؟
شما به جای اینکه در یک ساعت ۵۰ تا تست بزنی، دوتا تست بزن ولی برای حل همون دوتا تست به اشتباه با چهار یا پنج تا راه حل و فرمول جای گذاری کن ولی خلاقیت ذهنت رو پرورش بده.
اگر غیر از این تست بزنی، حتی روزی ۱۵ ساعت هم درس بخونی و ۵۰۰ تا تست با ذهن شرطی سازی شده بزنی. هیچوقت رشدی در ترازت و افزایش درصدهات نمیبینی.
